نجواگر

نویسندگانی که با نام مستعار می نویسند، در طول تاریخ ادبیات کم نیستند. نویسندگانی که انگار می خواهند وهم داستان هایشان را به واسطه ی ناشناخته بودن خودشان بیشتر و بیشتر کنند. نویسندگانی که با اذهانی خلّاق و نشانه هایی روشن از جنون، داستان هایی عموما ماجراجویانه و تریلرهایی روانشناختی خلق کرده اند پر از رازهایی که بسیاری شان پس از گذر سالیان سربه مهر مانده اند. ادبیات آمریکا چندین نویسنده ی مهم و بزرگ با نام مستعار داشته است که حال «الکس نورث» با اولین کتابش خود را در کنار آنها جا داده است. رمان «نجواگر» که در سال 2019 منتشر شد، روایتی چندلایه از چند نسل است با پدر و پسری که در پی یافتن قاتلی زنجیره ای، در چرخ دنده های تاریخ، زمان و مکان و حقیقت گریزان ماجرا در شهری کوچک ولی رازآلود گیر کرده اند. همزمانی عشق، فراق، اندوه، شادمانی و امید و ناامیدی نهفته در تاروپود این رمان، تعلیقی را موجب شده که از یک قصه ی به ظاهر پلیسی، داستانی خواندنی ساخته که در میان ژانرهای مختلف در حرکت است. کتاب «نجواگر» و نویسنده ی مرموزش، حامل رازهایی هستند که خواننده اش را رها نمی کنند و از همین روی همچنان در صدر بهترین های این سال ها از گودریدز تا نیویورک تایمز و ساندی تایمز قرار دارد.