اذربایجان و شاهنامه

“آذربایجان و شاهنامه” که “تحقیقی درباره جایگاه آذربایجان، ترکان و زبان ترکی در شاهنامه و پایگاه هزارساله شاهنامه در آذربایجان” را دربردارد، اثری است به کوشش سجاد آیدنلو که عمده ی هدفش تمرکز بر شفاف سازی نقش و جایگاه آذربایجان در داستان های شاهنامه می باشد. “آذربایجان و شاهنامه” پاسخی مستند و علمی به تمام شک و شبهه هایی است که تعدادی از منتقدان به متن شاهنامه و شخص فردوسی وارد ساخته اند و مطالعه ای این اثر به قلم”سجاد آیدنلو” که خود زاده ی آذربایجان و پژوهشگری آذری زبان است، می تواند پاسخگوی بسیاری از پرسش ها و نقدهایی باشد که در این زمینه به شاهنامه وارد شده است.
اثر ارزشمند “آذربایجان و شاهنامه” در هفت فصل تنطیم شده که فصل نخست با عنوان “آذربایجان در شاهنامه” از نظر تاریخی به بررسی نقش آذربایجان از هر دو جنبه ی حماسی و اساطیری در داستان های شاهنامه پرداخته است. فصل دوم با عنوان “ترک / ترکان در شاهنامه” به مقایسه ی تاریخی و بررسی تفاوت های تورانیان در شاهنامه با ایرانیان هم تبار و همسایگان شرق و شمال شرق ایران پرداخته است و فصل سوم به بررسی “زبان ترکی در شاهنامه” اختصاص داده شده است. در فصل چهارم حضور “آذربایجان در روایت های ملّی- پهلوانی ایران (خارج از شاهنامه)” بررسی شده است و پس از آن فصل پنجم با سیزده بخش، “شاهنامه در آذربایجان” را زیر ذره بین برده است. فصل ششم برجسته ترین ” شاهنامه شناسان و شاهنامه پژوهان آذربایجانی” را معرفی نموده و نهایتا در فصل هفتم کتاب “آذربایجان و شاهنامه” به “بررسی نظریات منتقدان آذربایجانی فردوسی و شاهنامه” پرداخته شده و هفتاد و شش عنوان از این نقدها در این بخش بیان شده است.