زبان شعر در نثر صوفیه

کتاب زب‍ان ش‍ع‍ر در ن‍ث‍ر ص‍وف‍ی‍ه با عنوان فرعی درآمدی به سبک شناسی نگاه عرفانی نوشته ی محمدرضا شفیعی کدکنی است که شعر عرفانی را مورد نقد و تحلیل قرار می دهد. این کتاب تجمیع چهل مقاله در سبک شناسی نگاه عرفانی است.در آغاز کتاب ایشان به تعریف عرفان می پردزاند و عرفان را نگاه هنری به دین و الهیات قلمداد می کنند.
شفیعی کدکنی در این اثر از دریچه تاریخ تاریخ و بر اساس تعریف شخصی اش از عرفان به بررسی فراز و فرود های عرفان در طول تاریخ پرداخته است. نویسنده خود کتاب را اینگونه تعریف می کند:” این کتاب، دریچه ای است به چنین نگاهی که تمام مصلحان اجتماعی کشور ما بدان نیاز خواهند داشت. اگر ازین چشم انداز به تجربه عرفانی نگریسته شود، اصلاح آن و یافتن نگاه انتقادی نسبت به پست و بلند آن کار دشواری نخواهد بود وگرنه در این راه، رنج ما بمانند کسروی جز مقداری دشنام و ستیزه جویی ناکام چیزی به بار نخواهد آورد.”
شفیعی کد کنی بیشتر کتاب زبان شعر در نثر صوفیه را زمانی که در دانشگاه پرینستون بوده نوشته و در اواخر سال 1356 اقدام به چاپ آن کرده است. آنگونه که خود کد کنی اظهار می کند این کتاب نگاه شخصی او به عرفان و عقیده شخصی اش در تصوف است. کدکنی در این کتاب به بررسی زبان عارفان در طول تاریخ با نگاه انتقادی پرداخته است. خواندن کتاب زبان شعر در نثر صوفیه می تواند ما را نکات پنهان مانده از صوفیان گذشته آشنا کند.