خدمتکار اقای کارنگی

هر دو خندیدیم، نمی دانم از احساس آسودگی بود یا پریشانی درباره ی صحبت هایی که هنوز نکرده بودیم. خوشبختانه ناقوس بازگشت به تالار به صدا درآمد. به نمایش لاتراویاتا بازگشتیم تا انتهای نمایش را تماشا کنیم. در دنیایی که روی صحنه اجرا می شود غرق شدم. همه داشتند نقش بازی می کردند و هیچکس آن طور نبود که به نظر می رسید. کمی شبیه خانواده ی کارنگی و کمی شبیه به خودم …