لذتی که حرفش بود

“لذتی که حرفش بود” کتابی است به قلم “پیمان هوشمند زاده” که شامل “شش تک نگاری درباره ی دیدن و زیستن” است. این اثر که توانست در چند سال اخیر جای خود را در قفسه های کتابفروشی ها خوب پیدا کند و مخاطبین زیادی را به خود جلب کند، کتابی نیست که با یک خط داستانی به چند ماجرا اشاره کند بلکه در واقع “شش تک نگاری درباره ی دیدن و زیستن” می باشد. نویسنده ی این کتاب، “پیمان هوشمند زاده” که عکاس نیز هست، موفق شده تا از موهبت نگاه تیزبین خود استفاده کند و مواردی را مورد توجه قرار دهد که شاید در نگاه بسیاری از افراد دیگر، سطحی، معمولی و پیش پا افتاده به نظر برسد. مواردی آنقدر ساده و بدیهی، که از پس پلک های فرد عبور می کند و وجودش به چشم نمی آید اما برای “پیمان هوشمند زاده”، نه تنها این موارد، دیدنی جلوه کرده اند، بلکه او را واداشته اند قلم به دست بگیرد و از لذت دیدن آن ها و “لذتی که حرفش بود” بنویسد.
“شش تک نگاری درباره ی دیدن و زیستن” که “پیمان هوشمند زاده” در این کتاب مورد بررسی قرار داده، عبارت اند از: “طبیعی”، “فراموشی”، “سکوت”، “خیال”، “لذت” و “تن ترسه” که به هر کدام از منظر موضوعات متنوع و حس و حالی که به این عناوین مرتبط اند، پرداخته شده است.