فیودور داستایفسکی

جنایت و مکافات، برادران کارامازوف، شیاطین، ابله – فئودور داستایوفسکی پیچیده و پرکار (81-1821) مسئول برخی از بزرگترین آثار ادبی و جذاب ترین شخصیت های ما است. او که توسط افرادی مانند ارنست همینگوی، جیمز جویس و ویرجینیا وولف تحسین شده است، همچنین توسط منتقدان به عنوان نویسنده برجسته داستان های روانشناختی و پیشرو اگزیستانسیالیسم قرن بیستم شناخته می شود. داستان‌های داستایوفسکی که در دنیای پرآشوب سیاسی و اجتماعی روسیه قرن نوزدهم می‌گذرد، بر اثر رنج و زندگی دشواری که خود نویسنده تجربه کرده، شکل گرفته است. رابرت برد این تأثیرات را در این بیوگرافی جدید نویسنده برجسته روسی بررسی می کند.
برد مسیر داستایوفسکی را از دوران سخت کودکی‌اش تا سال‌های فعالیتش به عنوان یک انقلابی سیاسی و در نهایت تا تبدیل شدن به نویسنده‌ای را دنبال می‌کند، که نبردهایش را از طریق کلمات چاپی انجام داد. برد در دوران جوانی داستایوفسکی، مبارزات خود را با صرع و درمان مستبدانه خود به دست پدرش، پزشک بیمارستان ماریینسکی برای فقرا در مسکو، فاش می کند. او فاش می‌کند که چگونه داستایوفسکی، که در طول زندگی حرفه‌ای‌اش از مستضعفان دفاع می‌کرد، برای اولین بار از طریق بیمارستان با فقرا و ستمدیدگان تماس گرفت. او سپس سال‌های پس از دستگیری و نزدیک به اعدام داستایفسکی را به دلیل عضویت در یک گروه روشنفکر لیبرال زیرزمینی در سال 1849، شرح می‌دهد و جزئیات تبعید بعدی او را با کار سخت در سیبری و خدمت اجباری در ارتش شرح می‌دهد. همانطور که برد چگونگی کمک این تجربیات طاقت‌فرسا به نوشتن رمان‌هایی مانند یادداشت‌هایی از زیرزمین را نشان می‌دهد، او همچنین توضیح می‌دهد که چگونه میل به عدالت اجتماعی و جستجوی فرم را در نویسنده القا کردند که به دستاوردهای ادبی او کمک کرد. نگاهی جذاب به این نویسنده بزرگ، فئودور داستایوفسکی، توجه هر دوستدار ادبیات را برمی انگیزد.