عکاسی مستند

استوارت فرانکلین یکی از قوی‌ترین عکس‌های قرن بیستم را گرفت – «مرد تانک» در میدان تیان‌آن‌من، پکن، 1989. فرانکلین از منحصربفرد خود به‌عنوان یک عکاس، به بررسی این موضوع می‌پردازد که چرا ما رانده می‌شویم تا تجربیات خود و جهان اطراف را به‌صورت بصری ثبت کنیم. او بر عکاسی تمرکز می کند اما این نیاز جهانی را از طریق هنر، ادبیات و علم دنبال می کند.
فرانکلین با نگاهی به عکاسی خبری، عکاسی جنگ و ثبت فرهنگ ما، برخی از انگیزه های آن را شناسایی می کند: کنجکاوی، خشم، اصلاحات و تشریفات. جستجو برای شواهد، برای زیبایی و در نهایت و جاودانه شدن خاطره

همانطور که درک ما از «مستند» در حال گسترش است، فرانکلین صحنه‌پردازی عکاسی را در نظر می‌گیرد – جایی که شاید آینده این ژانر ممکن است در آن نهفته باشد: در جستجوی حقیقت بر واقعیت.