اسکندر نامه

«اسکندرنامه » بازنویسی یا همانطور که در عنوان کتاب قید شده «بازسازی کهنه ترین نسخه ی اسکندرنامه ی نقّالی منسوب به منوچهرخان حکیم»، یکی از متن های مشهور ادبیات عامیانه ی ایران متعلق به قرن یازدهم هجری ست که به همت «علیرضا ذکاوتی قراگزلو» از سوی نشر سخن منتشر شده است. با توجه به اینکه متون کهن و به خاصه نوشته ‎های عامیانه، در طول قرون دچار گسستگی و پراکندگی می شوند، جمع آوری، بازنویسی و پیرایش آنها همیشه می تواند به شناخت بیشترشان کمک کند. کتاب «اسکندرنامه » یکی از مشهوریترین روایت های عامیانه است که ریشه های اساطیری و تاریخی اش به اعماق فرهنگ ملل ساکن فلات ایران می رسد. این کتاب که با فراز و فرودهای داستانی زیبایش برای هر خواننده ای می تواند جذاب باشد، نمونه های عالی ای از اسطوره های پیشاتاریخی ایرانی، یونانی و در کل هند و اروپایی را در خود جای داده است. به واقع اشاره به نام اسکندر در بسیاری از قصه های عامیانه ی ایرانی، به بهت ایرانیان پس از شکست امپراطوری هخامنشی برابر یکی از ایالت های کوچک خودش برمی گردد و به همین دلیل آنها شخصیت اسکندر را در قالب عیار و پهلوانی درآوردند که ایرانی بود و از نسل اسفندیار روئین تن. علیرضا ذکاوتی قراگزلو در بازنویسی کتاب «اسکندرنامه » سعی کرده است با بازسازی کهنه ترین نسخه ی اسکندرنامه ی نقّالی منسوب به منوچهرخان حکیم، آن متن عامیانه و مناسب نقالی را به گونه ای پیراسته کند که زیبایی و حقیقت آن نثر برجای بماند و به هیچ وجه متنی امروزی نشود، و در عین حال متنی بدون اضافات نالازم را پیش روی خوانندگان بگذارد.