داستان فارسی و سرگذشت مدرنیته در ایران

داستان نوشتن انسان ایرانی هم، مثل همه جای دنیا به داستان نویسی مدرن در ایران پیوند خورده و تاریخ داستان مدرن فارسی، با تاریخ گا م های آهسته و لرزان انسان سنتی ایرانی در کوچه پس کوچه های جهان ناآشنای مدرن یکی است. عمر داستان به درازای عمر انسان در جهان است؛ اما از عمر داستان نویسی و داستان خوانی به معنای مدرن آن در جهان و در ایران بیش از دو سه قرن نمی گذرد. با این همه امروز در همه جای جهان، مردم در خانه، اتوبوس، قطار و هواپیما، کافه و رستوران و پارک رمان می خوانند. این افراد هم چنان که صفحات کتاب را ورق می زنند، در افسون جهان تخیلی داستان فروتر می روند. راهیان این سفر دل پذیر در راهی که از آغاز تا انجام داستان از جهان واقعی به جهان تخیلی پشت سر می گذارند، همراه با شخصیت های داستانی، به فضای برگشوده ی ذهن و تخیل نویسندگان پای می گذارند که در کنار جهان واقعی جهان دیگری آفریده اند؛ جهانی که در آن شخصیت های داستان که همه آدم اند، هرچه در دلشان می گذرد به زبان می آورند. داستان از کارآمدترین مکانیزم های دفاعی فرهنگ است و در هر یک از مقاله ها و گفت وگوهای این مجموعه به فصلی از کارکرد این مکانیزم دفاعی در فرهنگ اشاره می شود.