زائری زیر باران

“زائری زیر باران” مجموعه ای است از داستان های کوتاه به قلم “احمد محمود” که در آن مجموعه ی دوازده اثر داستانی کوتاه از این نویسنده ی مطرح معاصر را در بردارد. اکثر قصه های این مجموعه از نظر مکانی در جنوب ایران اتفاق می افتند و صمیمیت و فرهنگ گرم و دلپذیر مردم جنوب از میان زمینه ی اصلی داستان ها خود را به خوبی نشان می دهد. “احمد محمود” در داستان های مجموعه ی “زائری زیر باران”، به ترس ها و ناامیدی ها پرداخته و در هیچ مقیاسی به القای امید واهی راضی نمی شود. او مهم ترین دغدغه ها و چالش های پیش روی اولاد آدم را در قالب داستان هایی به تصویر می کشد که در آن ترس، نزاع برای بقایی آزادانه، سرگردانی، بی اعتمادی، لغزش قلب و نابودی هر چیزی که انسان باورهایش را بر آن استوار ساخته، زمینه ی اصلی است.
“مصیبت کبک ها” خریده شدن آن ها به دست زن و مردی است خرافاتی، “بود و نبود” کشته شدن پدری است که با ازدواج قاتل که عاشق دخترش بود مخالفت کرد، “بندر” قصه ی امرار معاش از طریق بردن بار است و “ترس” ماجرای فرار دو قاچاقچی از دست مامورها؛ “راهی به سوی آفتاب” ادعای پیامبری یک زندانی است و “انتر تریاکی” میمون دلقک و معتادی را به تصویر می کشد؛ “زیرباران” قصه ی آدم هایی است که با بهای خون خود قمار می کنند و “آسمان کور” داستان قماربازی است که بعد از تحمل حبس، باز هم گرفتار شده، “زیر آفتاب داغ” جدال مردی است با یک کوسه، “برخورد” قصه ی ماشینی شدن یک روستا، “در سایه ی سپیدار” شناساندن تعاونی به مردم روستا و ” از دلتنگی” روزشماری تبعیدی ها در یکی از شهرهای جنوب ایران است.