زیر سایه کنار

«زیر سایه‌ی کنار» یکی از رمان‌های اصیل جنوبی است که رنگ و بوی ادبیات آن منطقه را به‌خوبی منتقل می‌کند. شاید بومی بودن «مسعود محسن‌پور» به‌عنوان نویسنده‌ی اثر، کمک زیادی در خلق فضا و داستانی باورپذیر کرده باشد و مهاجرت و دوری او از ایران این فرصت را در اختیارش قرار داده باشد که با نگاهی از دور زیسته‌ی خود را در بافت و تاروپود داستان قرار دهد. استفاده از عبارات و اصطلاحات خاص جنوب (شوشتر)، اسامی محلی خاص و توصیفات دقیق از آداب‌ورسوم و شکل و شمایل منطقه باعث شده این رمان در کنار جذابیت و سرگرم‌کنندگی، آیینه‌ای از مردم و فرهنگ آن منطقه در اختیار مخاطب قرار دهد که این ویژگی یکی از مهم‌ترین خصوصیات داستان‌های ماندگار است.
نویسنده از همان بخش اول که عنوان داستان است، مخاطب را با فضای داستان آشنا می‌کند. کنار، درختی بومی جنوب است و عنوان داستان «زیر سایه‌ی کنار» مخاطب را وارد این فضا می‌کند.
داستان این رمان متشکل از روایت‌ها و خرده‌روایت‌های ده شخصیت است که هر یک از نگاه خود به ماجرا نظر می‌کنند. دید نسبتا کاملی که از این تکنیک برای مخاطب حاصل می‌شود یکی از مزیت‌های این رمان است که جانب‌دارانه و یک‌طرفه به داستان نگاه نکرده است.
ماجرای اصلی داستان زندگی زنی است که از سنین خردسالی به یک مرد میان‌سال شوهر می‌کند و این ازدواج او را از زادگاهش دور می‌کند. ماجرای زن و چهار فرزندش و شهر شوشتر است که چارچوب اصلی داستان را شکل داده است.