سودای خوش

“سودای خوش” کتابی است به قلم “نیما قربانی” که یکی از بزرگ ترین چالش های زندگی انسان را، که مهرورزی است، مورد بررسی قرار می دهد. عده ای می پندارند که نه آن ها به عشق ورزی تعلق دارند و نه عشق ورزیدن کار آن هاست؛ بلکه آن را مختص عارفان و مجانین می دانند. اما عشق ورزی به مثابه ی یک طیف است که هر انسانی در بخشی از آن جای دارد؛ غالبا هم در طول طیف حرکت می کند و گاهی هم ممکن است که از حرکت باز بایستد. حرکتی گاه کند و گاه سریع، طیفی که گاه در سر آن ایستاده اند و گاه در ته آن. “سودای خوش” از “نیما قربانی”، این طیف و پنج شخصیتی که در طول آن در حرکت اند را قدم به قدم دنبال می کند.
پنج شخصیت اصلی در کتاب “سودای خوش” از “نیما قربانی” مشاهده می شوند که یکی شاهی است دلشده و عاشق، آن یکی کنیزکی است غافل، این طبیبی است شافی، آن دیگری زرگری است عاجز و نهایتا مردی مدرن که در یک روایت، در کنار هم حرکت می کنند و حرکت باقی آدم ها را در مسیر عشق ورزی، هم به تصویر کشیده و هم نقد می کنند. چهار شخصیت نخستی که از آن ها نام برده شد، چهار چهره ی اصلی بازی زندگی اند که هر کدام، آن را در مسیری هدایت می کنند. پادشاه چهره ای است که همه چیز از آن اوست و کنیزک، خدمت گزار اوامر دیگران؛ طبیب دست و دلی شفادهنده دارد و زرگر چهره ی ناتوان از ورود به حریم دل است. همه چیز بین این چهره ها در حال گردش است و نهایتا خواننده باید به این نتیجه برسد که زندگی اش به سمت کدام یک، بیشتر جهش دارد.