طرح اصلی این کتاب سالها پیش از این، هنگامی که در دورۀ دکتری دانشکدۀ ادبیات تحصیل می‌کردم، ریخته شد. سپس در سال۱۳۲۶ این بحث با تحقیق دیگری دربارۀ «تحول اوزان غزل فارسی» به صورت کتابی که عنوانش «تحقیق انتقادی در عروض فارسی» بود انتشار یافت.
پس از انتشار آن کتاب نگارنده دنبالۀ مطالعه و تحقیق را رها نکرد و خاصه در قسمتی که مربوط به حروف و مصوتها و هجاهاست در آزمایشگاه «انستیتوی فونتیک» پاریس به تجربه و آزمایش پرداخت و حاصل این شد که بسیاری از نکات را تعدیل یا تکمیل کرد چنانکه بنای مطالب براساس علمی و تجربی استوار گشت.
در سال ۱۳۳۷ دو باب اول کتاب سابق که تکمیل یافته بود با عنوان «وزن شعر فارسی» منتشر شد، و اکنون چند سال است که نسخه‌های آن نایاب شده و از دسترس جویندگان دور افتاده است.
اما این طرح و بحث دربارۀ وزن شعر فارسی در آغاز انتشار چنان غریب می‌نموده که ادیبان از خواندن و شنیدن آن پرهیز می‌کردند و نکته‌های تازه‌ای که در آن مطرح شده بود و با شیوۀ هزار سالۀ این علم مغایرت داشت در نظر ایشان نوعی ارتداد به شمار می‌رفت.
با این حال، این بحث و طرح نو کم‌کم در مباحث ادبی چنان جای خود را باز کرد که در بعضی از دانشکده‌ها جزء مسائل درسی قرار گرفت: بعضی از ادیبان و استادان آن را خواندند و آموختند و بنای مطالعه و تحقیقات تازۀ خود را بر آن نهادند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.