پایدیا

پایدیا اثر کلاسیک سه جلدی نوشته ی ورنر یگر است که در اصل در سال 1939 منتشر شده است. این کتاب، شکل دادن به شخصیت یونانی از طریق مجموعه ای از تمدن ، سنت ، ادبیات و فلسفه است که اساس ارزیابی یگر از فرهنگ هلنی است.
جلد اول بنیان ، رشد و بحران فرهنگ یونان را در دوران باستان و کلاسیک توصیف می کند که با فروپاشی امپراتوری آتن پایان می یابد. جلد دوم و سوم این اثر به تاریخ تفکر یونان باستان در عصر افلاطون ، قرن 4 قبل از میلاد می پردازد – عصری که یونان هر آنچه را که در این جهان ارزشمند است – دولت ، قدرت ، آزادی – را از دست داد. اما هنوز به مفهوم پایدیا پایبند بود. مناندر به عنوان آخرین شاعر بزرگ خود ، خلاصه ای از نقش اصلی این آرمان در فرهنگ یونان را این گونه بیان کرد:
” دارایی ای که هیچکس نمی تواند آن را از بشر بگیرد پایدیا است”
این کتاب در سه جلد نوشته شده است و هر جلد به عنوان یک واحد مستقل در نظر گرفته می شود، [جلد 1-یونان باستانی ، اوج و بحران ذهن و فکر آتنیان ؛ جلد 2-در جستجوی مرکز الهی؛ جلد 3-تضاد ایده های فرهنگی در عصر افلاطون] ، در مجموع یک بررسی یکپارچه از کل سنت فرهنگی یونان در دوره های اولیه و کلاسیک را تشکیل می دهد. کتاب پایئیا یک مطالعه ی عمیق و بی انتها در مورد بنیان تمدن غرب است.