معرفی کتاب گزیده مقالات اساسی کایه دو سینما اثر جیم هیلیر
کایه دو سینما معتبرترین و تأثیرگذارترین مجله سینمایی است که تاکنون منتشر شده است. گلچینی که به طور کامل به نوشتههای آن در ترجمه انگلیسی اختصاص داده شود، مدتهاست که به پایان رسیده است.
برگزیدههای این جلد از اولین دهه رنگارنگ 1951-1959 گرفته شدهاند، زمانی که گروهی از فرمالیست های جوان با دیدگاههای تحریکآمیز خود در مورد سینمای بینالمللی – بهویژه آمریکایی، ایتالیایی، و فرانسوی-، دنیای نقد فیلم را تکان دادند. آنها با حمایت از فیلمهای پرطرفدار آمریکایی، پرداختن به ژانرهایی مانند وسترن و هیجانانگیز و زیباییشناسی پیشرفتهای تکنولوژی مانند CinemaScope، تأکید بر میزان صحنه به اندازه محتوای موضوعی، و ارزیابی کار فیلمسازان، نگرشهای قدیمی آنگلوساکسون را به چالش کشیدند. فیلم سازانی مانند هاکس، هیچکاک و نیکلاس ری را از نظر نظریه جدیدی از کارگردان به عنوان نویسنده، مولف، که مفهومی انقلابی در آن زمان بود بررسی کردند. فیلم های ایتالیایی، بهویژه آثار روسلینی، بحثهای تند درباره رئالیسم را برانگیخت که به تغییر تمرکز بحث انتقادی از محتوا به سبک کمک کرد. نقدهای سینمای فرانسه مورد توجه ویژهای است زیرا بسیاری از مشارکتکنندگان و نظریهپردازان اصلی مجله – گودار، تروفو، رومر، ریوت، شابرول – قرار بود به برخی از مهمترین کارگردانان فیلم فرانسه و رهبران موج نو تبدیل شوند.
برگزیدههای این جلد از اولین دهه رنگارنگ 1951-1959 گرفته شدهاند، زمانی که گروهی از فرمالیست های جوان با دیدگاههای تحریکآمیز خود در مورد سینمای بینالمللی – بهویژه آمریکایی، ایتالیایی، و فرانسوی-، دنیای نقد فیلم را تکان دادند. آنها با حمایت از فیلمهای پرطرفدار آمریکایی، پرداختن به ژانرهایی مانند وسترن و هیجانانگیز و زیباییشناسی پیشرفتهای تکنولوژی مانند CinemaScope، تأکید بر میزان صحنه به اندازه محتوای موضوعی، و ارزیابی کار فیلمسازان، نگرشهای قدیمی آنگلوساکسون را به چالش کشیدند. فیلم سازانی مانند هاکس، هیچکاک و نیکلاس ری را از نظر نظریه جدیدی از کارگردان به عنوان نویسنده، مولف، که مفهومی انقلابی در آن زمان بود بررسی کردند. فیلم های ایتالیایی، بهویژه آثار روسلینی، بحثهای تند درباره رئالیسم را برانگیخت که به تغییر تمرکز بحث انتقادی از محتوا به سبک کمک کرد. نقدهای سینمای فرانسه مورد توجه ویژهای است زیرا بسیاری از مشارکتکنندگان و نظریهپردازان اصلی مجله – گودار، تروفو، رومر، ریوت، شابرول – قرار بود به برخی از مهمترین کارگردانان فیلم فرانسه و رهبران موج نو تبدیل شوند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.